TUVALİM 26.01.2019 Özlerken seni Acı mevsimler gelip geçer kalbimde Söyle Nasıl becerilemez sevmek bu denli
Acıların döktürdüğü yaşlar Tuvaldeki fırça ezgileri gibi Yolunu çizerken yanakta Yüzünde izlerini tamamlar Iyi veya kötü bütün anılar
Akardı bezgin gözlerden Ezgilerin eşliğinde boya cümbüşü Yağardı tazecik ancak yaralı kalplere Ve ben yine seni özlerdim
Korkarken yaşamaktan bile Boyandığını fark etmezsin tuvaline yağan acıları Büyük son geldiğindeyse Ne solgun tuvalin Ne de hasta boyaların anlamı kalır ancak Yine de söyle Nasıl becerilemez sevmek Bu denli